zondag, juli 02, 2006
Afgelegen
Maandag 26 juni
een privécamping
Iedereen heeft lekker geslapen, en we nemen afscheid van het duo, dat vandaag naar Granada vertrekt. Om ons te kunnen wassen gaan we toch op zoek naar camping. Die is er… maar hij is verlaten. Er staat niemand, het servicegebouwtje staat leeg, en overal schiet het gras hoog op. Toch is er stromend water, zelfs werkende douches, dus we klagen niet en gaan er gewoon staan.
tocht door de Poqueíra-valei
Nu zijn we klaar voor onze tocht door de Poqueíra-valei. Het is een enorm afwisselend landschap met plukjes bos, kaler rotsen en verwilderde landbouwterrassen. Het uitzicht over dal en bergen is prachtig. De desolate huisjes (meestal verweerde steenstapels, maar ook een klein leegstaand dorp uit de jaren 50-60) versterken het afgelegen gevoel. Het pad terug is moeilijker te vinden: het gaat langs de veel groenere overkant van de valei. Zo’n plek met kleine bergstroompjes, hoge bomen, libelles, vlinders en kleine bijna moerasachtige weitjes. In de avond eten we een simpel maal op het dorpspleintje. En dan weer naar onze illegale (?) camping!
een privécamping
Iedereen heeft lekker geslapen, en we nemen afscheid van het duo, dat vandaag naar Granada vertrekt. Om ons te kunnen wassen gaan we toch op zoek naar camping. Die is er… maar hij is verlaten. Er staat niemand, het servicegebouwtje staat leeg, en overal schiet het gras hoog op. Toch is er stromend water, zelfs werkende douches, dus we klagen niet en gaan er gewoon staan.
tocht door de Poqueíra-valei
Nu zijn we klaar voor onze tocht door de Poqueíra-valei. Het is een enorm afwisselend landschap met plukjes bos, kaler rotsen en verwilderde landbouwterrassen. Het uitzicht over dal en bergen is prachtig. De desolate huisjes (meestal verweerde steenstapels, maar ook een klein leegstaand dorp uit de jaren 50-60) versterken het afgelegen gevoel. Het pad terug is moeilijker te vinden: het gaat langs de veel groenere overkant van de valei. Zo’n plek met kleine bergstroompjes, hoge bomen, libelles, vlinders en kleine bijna moerasachtige weitjes. In de avond eten we een simpel maal op het dorpspleintje. En dan weer naar onze illegale (?) camping!