zondag, juli 02, 2006
Costa!
Vrijdag 30 juni
stikkedonker
Auw! De bus naar de bewoonde wereld vertrekt al om 5:30. Dat is dus de hele nacht wakkerschrikken. En dan in het stikkedonker net op tijd ongeveer alles inclusief tent op je rug hijsen en hollen. Rit naar de kust duurt zo’n zes uur en kringelt langs allerlei kleine dorpjes en door diep uitgesleten kloven. Het valt weer eens op dat alleen jongeren, bejaarden (en een enkele tourist) met de bus gaan. Het ruikt flink naar Old Spice, en verder valt op dat alle oudere dames hier hun haar een soort oranje verven.
superzonning
We komen aan in levendig subtropisch Malaga. Het is er natuurlijk superzonnig: de kassen zijn hier juist afgedekt om de planten te beschermen, en hoe ze al die golfbanen in leven houden? We zijn in een hele andere scene beland. Jonge vrouwen striken een pose bij het stoplicht, ze lopen op slippers alsof het hakken zijn (als ze niet over de boulevard skaten), en zelfs de vaders met jonge kinderen zien er cool uit. We ploffen neer in een hostel dat en in het oude centrum ligt, en op 20 meter van zee. Bovendien is het gesitueerd op de vierde verdieping van een chique (hoewel gedateerd) kantoorgebouw, iets wat ik nog nooit heb gezien. In ‘t internetcafé lees ik dat er een kabinetscrisis is in Nederland. Ben je éven weg…
laatste zonnestraal
We gaan tot het laatste zonnestraaltje op het strand liggen: wat zou jij doen als je één middag aan de Costa had? We smikkelen ons laatste Spaanse maal op in een restaurant in de vorm van een boot. Afsluiten doen we op straat voor een drukke Bodega, zoals hier schijnbaar elke dag van het jaar wordt afgesloten. Als we heel goed zouden luisteren zouden we Shakira kunnen horen die in de stierenvechtarena verderop een concert geeft voor 25.000 mensen. Je kunt wel veel, maar niet álles meemaken in een weekje Andalusië…
stikkedonker
Auw! De bus naar de bewoonde wereld vertrekt al om 5:30. Dat is dus de hele nacht wakkerschrikken. En dan in het stikkedonker net op tijd ongeveer alles inclusief tent op je rug hijsen en hollen. Rit naar de kust duurt zo’n zes uur en kringelt langs allerlei kleine dorpjes en door diep uitgesleten kloven. Het valt weer eens op dat alleen jongeren, bejaarden (en een enkele tourist) met de bus gaan. Het ruikt flink naar Old Spice, en verder valt op dat alle oudere dames hier hun haar een soort oranje verven.
superzonning
We komen aan in levendig subtropisch Malaga. Het is er natuurlijk superzonnig: de kassen zijn hier juist afgedekt om de planten te beschermen, en hoe ze al die golfbanen in leven houden? We zijn in een hele andere scene beland. Jonge vrouwen striken een pose bij het stoplicht, ze lopen op slippers alsof het hakken zijn (als ze niet over de boulevard skaten), en zelfs de vaders met jonge kinderen zien er cool uit. We ploffen neer in een hostel dat en in het oude centrum ligt, en op 20 meter van zee. Bovendien is het gesitueerd op de vierde verdieping van een chique (hoewel gedateerd) kantoorgebouw, iets wat ik nog nooit heb gezien. In ‘t internetcafé lees ik dat er een kabinetscrisis is in Nederland. Ben je éven weg…
laatste zonnestraal
We gaan tot het laatste zonnestraaltje op het strand liggen: wat zou jij doen als je één middag aan de Costa had? We smikkelen ons laatste Spaanse maal op in een restaurant in de vorm van een boot. Afsluiten doen we op straat voor een drukke Bodega, zoals hier schijnbaar elke dag van het jaar wordt afgesloten. Als we heel goed zouden luisteren zouden we Shakira kunnen horen die in de stierenvechtarena verderop een concert geeft voor 25.000 mensen. Je kunt wel veel, maar niet álles meemaken in een weekje Andalusië…# gepost door Hidde Kross : zondag, juli 02, 2006
