Krossblog - Andalusië

Zaterdag 24 juni

haremschoonheden
Tot mijn opluchting heb ik m’n telefoon teruggevonden in het restaurant van gisteren. Je moet zo’n ding dus eigenlijk niet meenemen op vakantie! Letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van de stad is de Alhambra-burcht op een steile rots. Je komt er door een flinke klim door een beboste kloof. Dat is erg opmerkelijk, want het ligt toch echt midden in de stad! Het hart van het complex zijn paleizen en tuinen die door de Moren zijn gebouwd in de middeleeuwen. Hier heersten ooit emirs en kaliefen. Overal zijn er doorkijkjes door karakteristieke bogen, alles is versierd met een filigraan van geometische vormen. Steeds weer afgewisseld met verstilde waterpartijen. De gebouwen zijn met veel zorg hersteld. Maar hoe zouden ze er vroeger uit hebben gezien met inrichting? In elk geval moet je er veel luitspelende hovelingen en haremschoonheden in voorstellen. Die laatsten schijnen tot de fatale twisten te hebben geleid waardoor Alhambra uiteindelijk viel. Als je de erg imposante omringende torens en verdedigingswerken ziet, kan je je ook geen andere manier voorstellen.

onnavolgbare flamenco
Na de paleizen slingeren we ons een route door de nauwe straatjes. En natuurlijk houden we pauze om schaaldieren te eten met ananas toe op pleintje waar iemand gitaar zit te spelen. Ook bezoeken we de grote kathedraal van Granada. Avondeten doen we in een Marokkaans restaurantje. Daarna gaan we lekker door met rondzwerven. We belanden in de kelder van een bar waar een zigeuner/Roma met lang zwart haar totaal onnavolgbare flamenco op zijn gitaar speelt. Af en toe kijkt hij zijn maatje met basgitaar 10 lange tellen in de ogen, zodat deze ook steeds net op tijd snapt waar de maestro heen wil. De derde in het gezelschap is een jonge tengere flamencodanseres die de vonken van de vloer laat afvliegen.